ภาระ(รัก)ที่ต้องมี (18+)

-ก๊อก ก๊อก

“ขออนุญาตครั….” คำพูดผมถูกกลืนลงคอทันทีเมื่อเปิดประตูเข้าไปแล้วเจอกับชายฉกรรจ์ 4 คนที่มีหนุ่มๆสาวๆนั่งขนาบข้างกำลังหันมามองผม ‘ไอ้คนผีทะเล’ ผมตวัดสายตาไล่มองทั้ง 3 คนที่เหลือที่ตอนนี้ยิ้มแหยะ ทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออกส่งมาให้ผม ไอ้พวกพี่เลว ตอนผมร้องห่มร้องไห้ขอร้องอ้อนวอนถามเรื่องเพื่อนทำเป็นบอกไม่รู้ ทีตอนนี้ดันนั่งน่าสลอนอยู่ด้วยกันครบทุกคน ผมว่าแล้วเป็นเพื่อนกันมันจะไม่รู้ได้ไงว่าเพื่อนหายไปไหน ขี้โกหก โกหกกันทั้งกลุ่ม ผมจะสาปส่งทุกๆคนเท่าๆกันเลยคอยดู นึกแล้วก็โมโหผมเลยมองค้อนพวกเขาไปคนละที

“จะยืนอีกนานไหมครับ เอาวางแล้วก็ออกไปได้แล้ว”

“ครับ !! ”

-ปัก !!!

“ขอโทษครับ ขวดมันลื่นผมเลยไม่ทันระวัง ผมขอตัวก่อนนะครับ” พูดจบผมก็หมุนตัวออกมาทันที จริงๆขวดมันไม่ได้ลื่นหรอกแต่ผมตั้งใจวางกระแทกลงเองแหละ ผมอาจจะโมโหที่ถูกใครบางคนพูดจาไม่ดีใส่ เลยเผลอกระแทกขวดแรงไป ไม่ใช่แค่พวกพี่เขาสดุ้งหรอกตัวผมเองก็สดุ้งด้วยความตกใจเหมือนกัน

“เหอะ ทำเป็นมีหนุ่มหล่อมานั่งข้างๆ ที่ตอนนั้นบอกเราว่าชอบคนน่ารัก ขอให้โดนเขาหลอกให้หมดเลย ไอ้พวกคนเลว”

“กูว่าน้องเขาโกรธพวกเราไปด้วยแล้วว่ะ เสียงวางขวดเมื่อกี้ทำเอากูใจหายแว๊บเลยไอ้สัส”

“เพราะมึงเลยไอ้เวย์ ไอ้เลว น้องเกลียดมึงไม่พอพาลเกลียดพวกกูไปด้วยเลย”

“แล้วนี้เป็นเหี้ยอะไรอยากได้เขาคืน ให้เด็กไปตามให้น้องเอาเหล้ามาเสิร์ฟแต่เสือกเอาเด็กหนุ่มมานั่งกอดให้เขาเห็นอีก”

“ไม่รู้ว่ะ กูแค่อยากลองดูว่าเขาจะยังรู้สึกกับกูอยู่ไหม”

“แล้วเป็นไง”

“กูว่ายังรู้สึกว่ะ”

“รู้สึกเกลียดมึงมากกว่าเดิมนะสิ สายตาแบบนั้นบ่งบอกได้เลยว่า ‘อย่าให้เจอข้างนอกนะ จะฆ่าทิ้งให้หมด’ พูดแล้วกูก็ขนลุก” หรอครับ ทุกคนคิดแบบไอ้เหนือไหม ผมมั่นใจจริงๆนะว่าเมื่อกี้น้องหึงผมน้องเลยกระแทกขวดแทบแตกเมื่อกี้ หรือเพราะน้องโกรธผมกันแน่